Friday, June 1, 2007

မျဖစ္သင့္ဘူး

အိမ္အျပင္ဘက္က ေကာင္းကင္မွာ မိုးေတြ အံု႔မိႈင္းေနတယ္။ ကိုယ့္စိတ္ေတြလဲ မႈန္မိႈင္းေနတယ္။ ရင္ခုန္တယ္၊ ၾကည္ႏူးတယ္ဆိုတဲ့ ခံစားခ်က္ေတြလဲ မလိုခ်င္ေတာ့သလိုပဲ။ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ေတာင္ ဘာျဖစ္ခ်င္မွန္း မသိေတာ့ဘူးကြာ။ တစ္ဖက္သတ္ စိတ္ကူးေတြနဲ႔ ရူးခဲ့ဖူးတယ္။ အဲဒါေတြ မျဖစ္သင့္မွန္း ကိုယ္သိပါတယ္။ တကယ္ခ်စ္တာဟုတ္ရဲ႕လားလို႔ သံသယအေတြးေတြလဲ
၀င္လာတယ္။

ကိုယ့္ရဲ႕ စိတ္ကူးေတြ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြလဲ အႀကိမ္ႀကိမ္ ေၾကမြပ်က္စီးခဲ့ရဖူးတယ္။ ကိုယ့္ဘ၀မွာ ရင္ခုန္စရာေတြအားလံုး ရပ္တန္႔ခဲ့ရပါၿပီ။ ဟိုးအရင္တုန္းကမက္ခဲ့တဲ့ အိပ္မက္ေတြကိုေရာ ေနာက္တစ္ေခါက္ျပန္ၿပီး မက္သင့္ေသးရဲ႕လား။ အရာရာကို အရံႈးေပးထားတဲ့ စိတ္ေတြနဲ႔ ဘာဆိုဘာကိုမွ မလုပ္တတ္ေတာ့ပါဘူးကြာ။ ဟိုအရင္ကလို ေနာက္တစ္ခါ ျပန္ခံစားရဦးမွာလားလို႔ ေတြးေၾကာက္ေနမိတယ္။
အခ်စ္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဘာဆိုဘာမွ မသိေတာ့ဘူး။ မသိခ်င္ေတာ့ဘူး။

အခ်စ္သီခ်င္းေတြလဲ မၾကားခ်င္ဘူး။ စိတ္ကူးယဥ္ခဲ့တဲ့ ဘ၀ေတြလဲ မလိုခ်င္ေတာ့ဘူး။ အရင္က အိပ္မက္ေတြ ျပန္မက္ေနရံုနဲ႔ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဘ၀က မျပည့္စံုႏိုင္ဘူးေလ။

အခုအခ်ိန္မွာ မင္းလိုခ်င္တာအားလံုး ကိုယ္ေပးဆပ္ခဲ့ပါမယ္။ ကိုယ့္မွာရွိတဲ့ အရာရာတိုင္းကို မင္းစိတ္တိုင္းက် အသံုးျပဳပါကြာ။ ကိုယ္လိုခ်င္တာေတြ ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္တာေတြ ေျပာဖို႔မျဖစ္တဲ့ဒီဘ၀မွာေတာ့ မင္းအလိုက်ပဲ ေနပါ့မယ္။ ဒီတစ္ခါေနာက္ဆံုး မင္းလိုအင္ေတြအားလံုးကို ကိုယ္ျဖည့္ဆည္းေပးခဲ့ပါမယ္။

ကိုယ့္ရဲ႕ စိတ္ေတြလဲ အႀကိမ္ႀကိမ္ ေသဆံုးခဲ့ရၿပီ။ ဒီဘ၀မွာ ရင္ခုန္စရာဆိုတာလဲ မရွိေတာ့ဘူး။ အရာရာဟာ အေကာင္းအတိုင္း မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ကိုယ့္မွာ ခံႏိုင္ရည္ဆိုတာလဲ လံုး၀မရွိေတာ့ဘူးဆိုတာ မင္းသိရဲ႕လားကြာ ....

အဲဒီလို ခံစားခ်က္မ်ိဳးကို ကိုမ်ိဳးေက်ာ့ၿမိဳင္က သီခ်င္းေလးတစ္ပုဒ္ေရးၿပီး ဆိုထားပါတယ္။ နားေထာင္ၾကည့္ပါ။

2 comments:

Anonymous said...

နားေထာင္ေနျပန္ပီ ဒီသီခ်င္းႀကီးကို.. =)

ေမ said...

မ်ဳိးေက်ာ့ၿမိဳင္ ပရိသတ္တစ္ဦးဆိုရင္ ဒီဘေလာ့ဂ္ကို လာလည္ဖို႔ ဖိတ္ပါတယ္။
http://myokyawtmyaing.blogspot.com/